Katakana

Katakana jest używana głównie do zapisywania:

  • nazw własnych pochodzenia obcego, np. ポーランド Pōrando (“Polska”), ロンドン Rondon (“Londyn”), ヤン Yan (“Jan”);
  • słownictwa zapożyczonego z języków zachodnich (gairaigo), np. インターネット intānetto (“internet”), パン pan (“chleb”; z port. paõ), アルバイト arubaito (“praca na pół etatu”; z niem. Arbeit – “praca”);
  • wyrazów dźwiękonaśladowczych, np. ヒー  oznaczające westchnięcie;
  • nazw zoologicznych i botanicznych, np. セイヨウミツバチ seiyō mitsubachi (“pszczoła miodna”; zamiast 西洋蜜蜂), ホウセンカ hōsenka (“niecierpek balsamina”; zamiast 鳳仙花);
  • podkreśleń, nacisków (gdzie w języku polskim w tym celu używalibyśmy czcionki pochyłej, spacjowania albo wytłuszczenia).

Na sylabariusz katakany składa się 48 znaków:

  • 5 samodzielnych samogłosek;
  • połączenia spółgłoskowo-samogłoskowe, składające się z 9 spółgłosek połączonych z każdą z 5 samogłosek, z zastrzeżeniem, że:
    • 2 sylaby (yiwu) nie istnieją;
    • 3 sylaby (yewiwe) wyszły z użycia we współczesnej japońszczyźnie;
    • 1 sylaba (wo) jest wymawiana tak samo jak samogłoska o we współczesnej japońszczyźnie i jest używana bardzo rzadko;
  • 1 samodzielna spółgłoska.
Podstawowe znaki katakany
Końcowe samogłoski Samodzielne samogłoski K- S- T- N- H- M- Y- R- W-
-A
-I
-U
-E
-O
N na końcu sylaby

Przedstawię jeszcze tabelę znaków i sposób ich czytania.

ア a イ i ウ u エ e オ o (ya) (yu) (yo)
カ ka キ ki ク ku ケ ke コ ko キャ kya キュ kyu キョ kyo
サ sa シ shi ス su セ se ソ so シャ sha シュ shu ショ sho
タ ta チ chi ツ tsu テ te ト to チャ cha チュ chu チョ cho
ナ na ニ ni ヌ nu ネ ne ノ no ニャ nya ニュ nyu ニョ nyo
ハ ha ヒ hi フ fu ヘ he ホ ho ヒャ hya ヒュ hyu ヒョ hyo
マ ma ミ mi ム mu メ me モ mo ミャ mya ミュ myu ミョ myo
ヤ ya ユ yu ヨ yo
ラ ra リ ri ル ru レ re ロ ro リャ rya リュ ryu リョ ryo
ワ wa ヰ wi ヱ we ヲ wo
ン n ッ (znak podwajający spółgłoskę)
ガ ga ギ gi グ gu ゲ ge ゴ go ギャ gya ギュ gyu ギョ gyo
ザ za ジ ji ズ zu ゼ ze ゾ zo ジャ ja ジュ ju ジョ jo
ダ da ヂ (ji) ヅ (zu) デ de ド do ヂャ (ja) ヂュ (ju) ヂョ (jo)
バ ba ビ bi ブ bu ベ be ボ bo ビャ bya ビュ byu ビョ byo
パ pa ピ pi プ pu ペ pe ポ po ピャ pya ピュ pyu ピョ pyo
Poniżej znajdują się znaki katakany, używane dla reprezentacji dźwięków pochodzących z innych języków.
イェ ye
ウィ wi ウェ we ウォ wo
ヷ va ヸ vi ヹ ve ヺ vo
ヴァ va ヴィ vi ヴ vu ヴェ ve ヴォ vo
シェ she
ジェ je
チェ che
ティ ti トゥ tu
テュ tyu
ディ di ドゥ du
デュ dyu
ツァ tsa ツィ tsi ツェ tse ツォ tso
ファ fa フィ fi フェ fe フォ fo
フュ fyu

 

Zostaw komentarz

Tagi:
Zostaw odpowiedź