crazyOtaku

Hiragana

Hiragana jest drugim systemem pisma sylabicznego. Początkowo hiragana była pismem kobiet, używanym zamiast kanji. Każdemu znakowi hiragany odpowiada znak katakany.

Hiragana jest używana głównie do zapisu:

• okurigany, czyli odmiennych końcówek gramatycznych japońskich słów, np. ostatnie trzy sylaby w wyrazie 飲まれた nomareta (“zostało wypite”);
• różnego rodzaju partykuł, przedrostków i przyrostków, np. に ni (partykuła miejsca i celu), さん -san (neutralny formalny przyrostek), お o- (przedrostek honoryfikatywny);
• japońskich słów, które nie mają własnego zapisu kanji, dla zapisu których obecnie nie stosuje się kanji, albo które są używane na tyle rzadko, że ich kanji są nieznane przeciętnemu Japończykowi, np. きらきら (“błyszcząco, świecąco”; brak zapisu kanji), おい oi (“ej!”; brak zapisu kanji), ひげ hige (“zarost”; miast 髭), ほとんど hotondo (“prawie”; miast 殆ど), する suru (“robić”; miast 為る);
• furigany objaśniającej wymowę znaków; spotykane głównie z rzadziej używanymi kanji;
• zamiast kanji w materiałach przeznaczonych dla dzieci i obcokrajowców.

Na sylabariusz hiragany składa się 48 znaków:

• 5 samodzielnych samogłosek;
• połączenia spółgłoskowo-samogłoskowe, składające się z 9 spółgłosek połączonych z każdą z 5 samogłosek, z zastrzeżeniem, że:
  • 2 sylaby (yi i wu) nie istnieją;
  • 3 sylaby (ye, wi i we) wyszły z użycia we współczesnej japońszczyźnie;
  • 1 sylaba (wo) jest wymawiana tak samo jak samogłoska o we współczesnej japońszczyźnie i jest używana wyłącznie jako partykuła;
• 1 samodzielna spółgłoska.

Tabela znaków

あ a	い i	う u	え e	お o	(ya)	(yu)	(yo)
か ka	き ki	く ku	け ke	こ ko	きゃ kya	きゅ kyu	きょ kyo
さ sa	し shi	す su	せ se	そ so	しゃ sha	しゅ shu	しょ sho
た ta	ち chi	つ tsu	て te	と to	ちゃ cha	ちゅ chu	ちょ cho
な na	に ni	ぬ nu	ね ne	の no	にゃ nya	にゅ nyu	にょ nyo
は ha	ひ hi	ふ fu	へ he	ほ ho	ひゃ hya	ひゅ hyu	ひょ hyo
ま ma	み mi	む mu	め me	も mo	みゃ mya	みゅ myu	みょ myo
や ya		ゆ yu		よ yo
ら ra	り ri	る ru	れ re	ろ ro	りゃ rya	りゅ ryu	りょ ryo
わ wa	ゐ wi		ゑ we	を wo
				ん n	っ (znak) podwajający spółgłoskę)
が ga	ぎ gi	ぐ gu	げ ge	ご go	ぎゃ gya	ぎゅ gyu	ぎょ gyo
ざ za	じ ji	ず zu	ぜ ze	ぞ zo	じゃ ja	じゅ ju	じょ jo
だ da	ぢ (ji)	づ (zu)	で de	ど do	ぢゃ (ja)	ぢゅ (ju)	ぢょ (jo)
ば ba	び bi	ぶ bu	べ be	ぼ bo	びゃ bya	びゅ byu	びょ byo
ぱ pa	ぴ pi	ぷ pu	ぺ pe	ぽ po	ぴゃ pya	ぴゅ pyu	ぴょ pyo

Podstawowe znaki hiragany

Końcowe samogłoski	Samodzielne samogłoski	K-	S-	T-	N-	H-	M-	Y-	R-	W-
-A	あ	か	さ	た	な	は	ま	や	ら	わ
-I	い	き	し	ち	に	ひ	み		り	ゐ
-U	う	く	す	つ	ぬ	ふ	む	ゆ	る
-E	え	け	せ	て	ね	へ	め		れ	ゑ
-O	お	こ	そ	と	の	ほ	も	よ	ろ	を
N na końcu sylaby	ん

 

Zostaw komentarz

Tagi: